28. apr. 2006

Jeppinn og ég

Eins og þeir sem þekkja mig vita er ég ekki ein af þeim sem er haldin þeirri ranghugmynd að ég sé sérstaklega góður ökumaður. Mér finnst fínt að keyra ein í litlum bíl í lítilli umferð en annars get ég orðið svolítið stressuð þegar ég keyri. Sérstaklega finnst mér óþægilegt að keyra nálægt strætó (hvað þá að keyra milli tveggja strætóa) eða keyra á móti vörubíl. Ég á líka erfitt með að keyra stóra bíla eða nýja bíla. Það var því nokkur streituvaldur þegar góðhjartaður faðir minn lánaði mér jeppann sinn (sem er nýlegur) í dag. Mér leið eins og pandabirni í postulínsbúð í þessu ferlíki á götunni, enda með lélega rúmskynjun og á erfitt með að skynja hvað er langt í næsta bíl (þekki auk þess illa muninn á hægri/vinstri, það er helst að upp/niður skynjun sé í lagi). En þetta hafðist allt saman, ég slökkti á útvarpinu og einbeitti mér að akstrinum, fór ekki yfir 40km/klst, lagði í tvö stæði saman og reyndi að velja leið þar sem ég þurfti ekki að skipta um akrein (sem reyndist vera talsverður aukahringur). Þið sem lentuð fyrir aftan hægfara bláan Mitsubishi Pajero á vinstri akrein í dag vil ég því biðja afsökunar. Gleðilegan föstudag!

26. apr. 2006

Kaffi París

Eins og margir hafa tekið eftir er nýbúið að opna Kaffi París (Café Paris hvað) eftir breytingar. Fór þangað um daginn með vinkonu minni og fékk mér panini (sem reyndist vera baguette) sem var ágætt (sakna samt tuna-meltsins). Aðallega fannst mér samt gaman að fylgjast með ótrúlega fjölskrúðugu mannlífinu. Þarna voru mömmur og pabbar með ungana sína, fínar frúr, heldri menn, háskólanemar, ellismellar, kúrekar, útlendingar, þotulið, unglingar, gamlir vinir og nýjir að spjalla saman um allt og ekkert. Það er nefnilega oft þannig með nýja staði að það tekur þá smá tíma að finna sína fastagesti. Man að þegar Ólíver opnaði voru gamlir hippar og plastpíur saman á dansgólfinu (og allt þar á milli) þangað til ákveðið crowd tók yfir. Hef reyndar ekki farið þangað lengi en heyrði staðnum lýst sem "kjötmarkaði" um daginn. Það verður gaman að fylgjast með hvernig kúnnahópurinn breytist á Kaffi París.

Komin frá Kúbu



Frábært á Kúbu fyrir utan að ég braut páskaeggin og tána. Misgóðir Mohitos, besta pina colada í heimi, þægileg sól, misjafn matur, húrra fyrir Havana...þarf ég að segja eitthvað meira? Á maður ekki að fara sér hægt eftir rúmlega árs blogghlé? (hemmm....)