Skyndistefnumót

Yndislegur breskur vinur minn sem er búinn að vera lengi á lausu (fyrir utan ímyndað ástarsamband hans við Kylie Minogue) ákvað um daginn að prófa eitthvað nýtt og fara á speed dating kvöld. Hann er svona frekar afslöppuð týpa og hélt að þetta yrði bara tækifæri til að kynnast fólki, pínku fyndið og skemmtilega vandræðalegt enda ekki á hverjum degi sem maður á stefnumót við 30 konur sama kvöldið. Hann bjóst hins vegar ekki við því sem hann fékk - þrjátíu uppstrílaðar skvísur, vel undirbúnar með spurningalista, með eitt takmark: Að finna sér eiginmann. Ein spurði hann Ef þú værir ávöxtur, hvaða ávöxtur værirðu? Hann hváði og sagðist ekki vita hvernig hann ætti að svara þessu. Hann spurði hana sömu einkennilegu spurningarinnar á móti. Ég væri auðvitað ástaraldin (passion fruit), af því að ég er svo ástríðufull sagði hún og hló og fannst hún greinilega ofsalega sniðug. Hann sagði mér eftirá að sér hefði liðið eins og hann hefði fallið á prófi.

Mér finnst hugmyndin um skyndistefnumót ekkert sérstaklega aðlaðandi en hef stundum velt því fyrir mér að hverju ég myndi spyrja ef ég færi á svona kvöld. Ég kaupi það alveg að first impressions skipti máli og rannsóknir hafa sýnt að mat þitt á ókunnugum er ósköp svipað hvort sem þú eyðir 3 mínútum með þeim eða klukkutíma. Sem er auðvitað hugmyndin á bak við speed dating, að spara tíma. Mér finnst spurningin "hvað gerirðu" alveg brjálæðislega leiðinleg eins og ég hef áður sagt en það er samt algeng opnunarlína og auðvitað getur það sagt heilmikið um viðkomandi. Á Íslandi fer fólk síðan oftast út í "í hvaða skóla varstu/hverfi býrðu/þekkirðu þennan eða hinn?" En þarna er samt komið kjörið tækifæri til að vera pínulítið frumlegur. Mér fyndist t.d. gaman að spyrja "Ef þú dræpir mann, hvar myndirðu fela líkið?". Bara svona að sjá hvort viðkomandi færi að hlæja eða kæmist úr jafnvægi. Nú eða kæmi með eitthvað frumlegt svar...

Á netinu er að finna ýmsar hugmyndir að spurningum sem er mælt með að spyrja á svona stefnumótum. Sumar þeirra finnst mér afspyrnu lélegar eins og:

- Hvenær var síðasta samband þitt og hversu lengi varði það? (er þetta rétti tíminn til að ræða um fyrrverandi kærustur? )
- Trúirðu á ást við fyrstu sýn? (kannski rómantískt en mér finnst þetta pínu yfirþyrmandi spurning)
- Hvar sérðu þig eftir fimm ár? (mjög atvinnuviðtalslegt)
- Langar þig til að eignast (fleiri) börn? (jú mikilvæg spurning en kannski ekki málið að ræða barneignir á fyrstu þremur mínútunum)
- Hverju sérðu mest eftir í lífinu? (langar þig til að vita svarið? og værir þú tilbúin/nn til að deila þínu svari með ókunnugum?)

Mér fannst þessar betri:

- Hver er uppáhalds árstíminn þinn?
- Hvaða hlut sem þú átt heldurðu mest upp á?
- Lýstu fullkomnu sumarfríi.
- Hvaða geisladisk keyptirðu síðast?
- Hvað myndirðu gera við peningana ef þú ynnir í lottó?
- Ertu morgunhani eða nátthrafn? (kannski ekki mikill umræðugrundvöllur en fáránlega miklvægt)
- Hvernig myndu vinir þínir lýsa þér?

Það er samt þvílíkt erfitt að svara svona spurningum upp úr þurru og reyna að koma með eitthvað spennandi svar (mitt helsta vandamál er að í svona streituvekjandi aðstæðum er mjög hávær rödd innra með mér sem öskrar SEGÐU EITTHVAÐ SNIÐUGT á meðan það er vandræðaleg þögn þangað til ég segi eitthvað mjög svo ósniðugt bara til að segja eitthvað). Þannig að kannski væri bara best að halda sig við "seif" spurningar eins og "hvað gerirðu í frístundum?" Ég held bara að ég myndi alltaf kjósa að spyrja einn mann þrjátíu spurninga frekar en að spyrja þrjátíu menn einnar fullkominnar spurningar. Veit þó um einn karlkyns (íslenskan) vin sem væri þessu pottþétt ósammála, enda heldur hann því statt og stöðugt fram að allir karlmenn myndu velja eina nótt með hundrað konum framyfir hundrað nætur með einni konu. En það er önnur saga.