Boxað þar til blá í framan með Hlýrabola-Hitler

Ég varð fyrir pyntingum í dag í annað sinn í vikunni, nema að þessu sinni í leikfimisal en ekki tannlæknastól. Álpaðist inn í boxtíma þar sem voru fyrir nokkrar pæjur sem voru greinilega fastagestir í þessum tíma sem var ekkert eitthvað smá spark út í loftið heldur herþjálfunaræfingar með öskrum eins og"10 í viðbót, í hvert sinn sem einhver stoppar verða allir að byrja upp á nýtt" . Ég vildi nú vera team player svo ég píndi mig áfram og var skjálfandi á beinunum á eftir, hjartað sló svo hratt að ég hélt að það myndi taka á sig stökk, hlaupa út um munninn og fara í sturtu á undan mér. Gaurinn sem kennir þetta er mjög sérstakur, sítt hár í tagli og sólgleraugu og oftast í allt of flegnum hlýrabol. Í kvöld var hann í snjóþvegnum gallabuxum með karlmannakameltá sem ég var að reyna að gera mitt besta til að stara ekki á. Hann var nú samt að reyna að vera almennilegur inn á milli pyntinganna, kannski um of því hann heimtaði að fá að ræða við mig eftir tímann og bað um nafn og símanúmer svo hann gæti hringt í mig um helgina og boðið mér á einhvern fund sem hann er að halda í næstu viku. Held að hann sé að reyna að selja mér einhverja vitleysu og hefði venjulega spurt eitthvað meira út í þetta en þarna hafði ég orðið fyrir súrefnisskorti í heila vegna oföndunar og stundi út úr mér (réttu) símanúmeri mér sjálfri að óvörum. Annars þooooli ég ekki þessa tegund af líkamsrækt (þótt það hafi alveg varið gaman að boxa aðeins) og er miklu meira fyrir að vera góð við sjálfa mig - en nó pain, nó gain.